Jiu jitsu is een vechtsport afkomstig uit Japan, waarbij de focus ligt op zelfverdediging. Het is eigenlijk de moeder van alle Japanse vechtsporten. Jiu Jitsu is een verzamelnaam van vele handelingen om de tegenstander te overmeesteren zonder gebruik te maken van wapens. Het principe ligt niet in het incasseren, maar in het blokkeren of ontwijken of overnemen van de aanval. Het Jiu Jitsu kent meerdere technieken; bevrijdingen, trappen, stoten, worpen en klemmen.
In de les wordt aandacht besteed aan Jiu jitsu als zelfverdediging. Het verdedigen op reële aanvallen wordt getraind. Om dit goed te kunnen trainen worden de aanvallen zo realistisch mogelijk gemaakt. Hoe getrainder men is, hoe meer een demonstratie op een echt gevecht lijkt.
Net als de meeste andere Japanse gevechtsporten ken Jiu Jitsu een graduatie met gekleurde banden. Het Jiu Jitsu werkt ook van uit het DO principe. Wat betekent dat je met elkaar traint en met respect voor elkaar.
Jiu jitsu is een dynamische vechtsport, die ook inspanning vraagt. Daarom zijn conditie en motoriek ook belangrijke trainingselementen. Alle technieken moeten uiteindelijk realistisch, vanuit beweging en op snelheid, worden uitgevoerd. Door technieken veel te herhalen en in verschillende situaties toe te passen zullen deze worden geperfectioneerd en uiteindelijk een automatisme worden. Het beoefenen van Jiu Jitsu geeft u geen garantie op succes als je wordt genoodzaakt zelfverdediging toe te passen maar verhoogt wel de kans op succes.